کاربرد روغن های صنعتی
روغن ها و گریس های صنعتی نقش مهمی در هر صنعتی ایفا می کنند. آنها برای بهبود عملکرد ماشین آلات و تجهیزات صنعتی و محافظت از آنها در برابر آسیب در حین کار استفاده می شوند. روغن های صنعتی انواع مختلفی دارند و طبقه بندی آنها بر اساس منشاء و ترکیب آنها می باشد. علاوه بر این، این نکات برخی از مهمترین خواص روغن را نیز تعیین می کنند. همراه با سیستم افزودنی های مورد استفاده در فرمولاسیون آنها، بر کاربرد آنها تأثیر بیشتری می گذارد.
خواص مهم روغن صنعتی
ویسکوزیته مهمترین مشخصه روغن های صنعتی است. با شاخص ویسکوزیته (VI) بیان می شود که نشان دهنده میزان حساسیت ویسکوزیته روان کننده به تغییرات دما است. VI بالا نشان می دهد که روان کننده در دماهای مختلف، چه در بالا و چه در پایین، پایدارتر است.
یکی دیگر از ویژگی های مهم روان کننده های مایع، قابلیت جریان در دماهای پایین یا نقطه ریزش آنها است. به عبارت دیگر، این نشان دهنده دمایی است که در آن روغن روان کننده یخ نمی زند اما به جریان خود ادامه می دهد . از این رو، روانکاری را در دمای شدید خارجی امکان پذیر می کند.
نقطه اشتعال روغن صنعتی دمایی است که در آن بخار آن یا مخلوط روغن و بخار و هوا می تواند آتش بگیرد یا بسوزد . این به عنوان نشانگر خطر آتش سوزی و انفجار روغن ها و سوخت ها در انبار و حمل و نقل عمل می کند.
انواع مختلف روغن
روغن های طبیعی با توجه به خواص خود، محصولاتی کاملاً ناپایدار در محیط های اکسیداتیو و حرارتی هستند. علاوه بر این، آنها به راحتی در دمای بالا اکسید می شوند که باعث می شود خواص خود را از دست بدهند. به این دلایل، ما از روغن های طبیعی برای روغن کاری ماشین استفاده نمی کنیم.
روغنهای معدنی روانکنندههایی هستند که از فرآوردههای نفتی که از چاههای نفتی بهدست میآیند به دست میآیند. با توجه به ترکیب آنها، تمام روغن های معدنی هیدروکربن ها یا ترکیبات آلی هستند که از هیدروژن و کربن تشکیل شده اند.
روغن های مصنوعی به عنوان پاسخی به برخی از معایب استفاده از روغن های معدنی ساخته شدند. روغن های معدنی در مورد کاربرد محدودیت های خاصی دارند. به عنوان فرآورده های نفتی، ناخالصی هایی دارند که بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد. به همین دلیل است که روغن های مصنوعی از طریق فرآیندهای شیمیایی تولید می شوند تا جایگزین پیشرفته تری برای روان کننده های معدنی یا مایع سنتی ایجاد کنند.